ดังนั้นจากประสบการณ์ในการใช้กล้องและการตัดต่อโฮมวีดีโอผมจึงขอถ่ายทอดข้อมูลที่อาจมีประโยชน์ต่อผู้สนใจการถ่ายวีดีโอได้นำไปใช้ เพื่อให้ที่หนังที่ถ่ายออกมาดูดี ทำให้ผู้ชมดื่มด่ำกับภาพและเสียงที่คุณบรรจงไปบันทึกมา และท้ายที่สุดคือได้รับคำชมจากผู้ดู สำหรับผมนั้นถึงจะไม่มีคำชมตามนิสัยของคนไทยที่ไม่ค่อยกล่าวชมผู้ทำดีแล้ว การไม่มีเสียงตำหนิเช่นดูแล้วเวียนหัวก็โอเคแล้ว

ต่อไปผมขอเรียกการถ่ายวีดีโอว่าการถ่ายหนังก็แล้วกัน การถ่ายหนังนั้นไม่ต้องรู้อะไรมากแค่ใส่เทปแล้วเดินกล้องเป็นก็ถ่ายได้แล้ว แต่การถ่ายหนังให้ได้ดีต้องใช้ความคิดและมีความรู้พื้นฐานที่ดี ส่วนฝีมือได้มาจากการสร้างสมประสบการณ์บนพื้นฐานของการใช้ความคิดและพื้นฐานที่ดี แปลเป็นภาษาชาวบ้านก็คือ ถ่ายหนังอย่างมีหลักการบ่อยๆ

หลักการถ่ายวีดีโอไม่ได้มาจากนักวิทยาศาสตร์ หรือสูตรคำนวณ แต่มาจากการสังเกตผลที่ได้จากการถ่ายต่อผู้ชม รวมทั้งข้อเท็จจริงบางอย่างของการลำดับเหตุการณ์ การถ่ายหนังเหมือนกับการเล่าเรื่อง เรื่องเดียวกันสามารถเล่าได้หลายแบบ เล่าแบบเรียบๆ เรื่อยๆ เล่าแบบกระโดดไปมา เล่าแบบทำเสียงเล็กเสียงใหญ่ เล่าไม่จบปล่อยให้ไปคิดต่อฯลฯ แต่ต้องหลีกเลี่ยงการเล่าที่ไม่มีสาระ หรือเล่าแล้วคนฟังไม่เข้าใจ หรือฟังแล้วเวียนหัวขัดใจไปเสียหมด เหมือนฟังผู้ใหญ่บางคนให้สัมภาษณ์